The Ultimate Guide To ไก่ชน ไทย

The Ultimate Guide To ไก่ชน ไทย

Blog Article

ไก่ที่นำมาชนกันหรือตีกันนั้น ล้วนแต่ได้รับการคัดเลือกจากนักเลงไก่ชนมาแล้วทั้งสิ้น ชาวภาคใต้จะแบ่งไก่ทั่วไปตามรูปร่างลักษณะของไก่พื้นเมืองออกเป็น ๒ ประเภท คือ “ไก่ชน” กับ “ไก่แกง” การคัดเลือกว่าตัวใดเป็นไก่ชนนั้นดูได้จากรูปร่าง สีสัน เกล็ด ปาก หงอน แร้ง แข้ง ขน หาง ไหล อก เดือย ฯลฯ ถ้ามีลักษณะดีตรงตามตำราหรือความเชื่อและเป็นไก่ที่มีสุขภาพดี ก็จะคัดเลือกไว้เป็นไก่ชน ส่วนไก่พื้นเมืองที่มีลักษณะไม่ดีหรือมีสุขภาพไม่ดีพอก็จัดเป็นประเภท “ไก่แกง” แม้ไก่ดังกล่าวจะเป็นไก่ครอกเดียวกันก็ตาม

๒๔๗๘ ก็ได้นำมาอ้างในการออกกฎหมายบ้าง โดยมีเหตุผลอีกประการหนึ่งว่า หากปล่อยให้เล่นกันแล้วชาวไร่ชาวนาจะพากันหมกมุ่นอยู่กับการพนันไม่เป็นอันทำนา ส่วนในเมืองไทยนั้น กีฬาชนไก่พอสรุปได้ว่าเริ่มมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบัน

วิ่งชน หมายถึง สู้พลางหนีพลาง เหมือนอาการหรือเชิงชนอย่างหนึ่งของไก่ชน

๑๕. อกชัน ขวั้นชิด หงอนบิด ปากร่อง พัดเจ็ด ปีกสิบเอ็ด เกล็ดนิ้วยี่สิบสอง

๑.๑ เหลืองใหญ่ คือไก่เหลืองที่มีสีขนตามตัวสีดำ แต่มีขนสร้อยสีเหลือง หัวหงอก ข้อลาย ขนปีกมีสีขาวแซม ขนหางขาวบางเส้น ๑.๒  เหลืองนุ้ย (เหลืองเล็ก) คือไก่เหลืองที่มีสีขนตามตัวสีดำขนสร้อยสีเหลือง หางดำ ปีกดำ ข้อไม่มีขาวประที่เรียกว่าข้อลายเหมือนเหลืองใหญ่ (แต่ถ้าหางพัดเป็นดอกจัดเป็นไก่ไม่ดีใช้ไม่ได้) ๑.๓ เหลืองแก่ หรือ เหลืองน้ำผึ้งไหม้ คือไก่เหลืองที่มีสีขนตามตัวสีดำ ขนสร้อยสีเหลืองแก่หรือเหลืองอมแดง ปีกดำ หางดำล้วน ๑.๔ เหลืองหางขาว คือ ไก่เหลืองที่มีสีขนตามตัวสีดำ ขนสร้อยสีเหลือง ปีกขาว หางขาวบางเส้น ถ้าขาวเส้นเดียวดี ๑.๕ เหลืองอ่อน คือไก่เหลืองที่มีสีขนตามตัวสีดำ ขนสร้อยสีเหลืองอ่อนหรือเหลืองซีด ๆ มีทั้งหางขาวหางดำ ๑.๖ เหลืองกระ หรือ เหลืองลูกลาย หรือ เหลืองลูกปลา ก็เรียก คือไก่เหลืองหรือไก่ลาย มีสีขนตามตัวสีดำปนขาว ขนสร้อยบนหลังและคอสีเหลืองปลายขนสร้อยสีแดง และมีดอกขาวปนดำแซมอยู่ทั่วไป ๑.

๔. ถ้าชนกันจนครบอันยังไม่แพ้ชนะกัน ถือว่าเสมอกัน

๒๖.๑  แข้งกลมแบบเส้นหวาย ลักษณะกลมและค่อนข้างเล็กแล้วค่อย ๆ เรียวลงมาจากข้อขาจนถึงนิ้วเท้าจะค่อย ๆ โตขึ้น เป็นแข้งที่เตะได้ว่องไว ๒๖.๒ แข้งกลมใหญ่ มักเป็นไก่ที่มีลำหักลำโค่นรุนแรงแต่ตีหรือเตะช้า และมักจะตีถูกลำตัวมากกว่าตีถูกหัว ๒๖.๓ แข้งเหลี่ยมใหญ่ คือแข้งที่มีลักษณะเป็นเหลี่ยมมองเห็นชัดเจน มักเป็นไก่ตีช้าและตีไม่แม่น ๒๖.๔ แข้งเหลี่ยมเล็ก นักเลงไก่ชนเรียกว่า “แข้งคัด” จัดเป็นแข้งไก่งามและไก่เก่งชนิดหนึ่ง ๒๖.๕ แข้งสั้น ไก่แข้งสั้น อาจจะเป็นแข้งกลม หรือแข้งเหลี่ยมก็ตาม มักเป็นไก่เตะไวและแม่นยำ แต่ทั้งนี้ต้องไม่สั้นจนผิดสัดส่วน ๒๖.

๑. ขนเสียบ คือส่วนที่ติดกับหงอนส่วนหลัง หรือส่วนที่กะโหลกศีรษะต่อกับคอด้านบนหรือคอต่อนั่นเอง

๐-๑.๕ เมตร ลึกประมาณ ๒-๓ เมตร โยนไก่ลงไปในหลุม โดยให้มีไก่ขังกรอมล่ออยู่ข้างบนปากหลุม ไก่จะบินขึ้นปากหลุมเมื่อได้ยินไก่บนขัน ทำอย่างนี้วันละหลายครั้ง แล้วจึงนำไปอาบน้ำหรือให้น้ำประจำวันแล้วจึงกราดแดด นำมาพักผ่อนในร่มให้กินข้าวหรืออาหาร

แล้วแพร่กระจายไปทั่วทวีปยุโรปแม้จะถูกกลุ่มผู้นำศาสนาคริสต์ขัดขวาง แต่การชนไก่ก็ยังคงเป็นกีฬาที่นิยมกันในประเทศอังกฤษ อิตาลี เยอรมัน สเปน และบรรดาเมืองขึ้นของประเทศเหล่านี้ จากทวีปยุโรป กีฬาชนไก่ก็แพร่หลายไปยังทวีปอเมริกาเริ่มต้นโดยชาวอังกฤษที่อพยพจากเกาะอังกฤษที่ไปตั้งรกรากที่รัฐนิวอิงแลนด์ หลังจากนั้นกีฬาชนไก่ก็แพร่ไปในรัฐอื่น ๆ และประเทศอื่น ๆ ด้วย ในปี ค

การจำแนกตามลักษณะรูปร่าง เป็นวิธีที่ใช้พิจารณาจากรูปร่างและโครงสร้างของไก่ชน โดยไก่ชนสามารถแบ่งออกได้เป็นหลายประเภท เช่น ไก่ชนพันธุ์พื้นเมือง ไก่ชนพันธุ์พื้นเมืองผสม ไก่ชนพันธุ์ต่างประเทศ และไก่ชนพันธุ์ผสม

แข้งของไก่ทุกตัวจะมีเกล็ดห่อหุ้มอยู่รอบข้างทั้งข้างหน้าและข้างหลัง แต่มีชื่อเรียกแตกต่างไปดังนี้ เกล็ดที่อยู่หน้าแข้งเรียกว่า “เกล็ดหน้า” หรือ “เกล็ดแข้ง” เกล็ดที่นิ้วเรียก เกล็ดนิ้ว ส่วนด้านข้างและด้านหลังแข้ง เช่นเกล็ดที่อยู่ข้างแข้งด้านนอก เกล็ดที่อยู่ด้านข้างและด้านหลังแข้งไม่ได้เรียกว่าเกล็ด แต่จะเรียกชื่อเฉพาะลงไปเลย เช่น เกล็ดกลมเล็ก ๆ สีแดงเรียงรายขึ้นไปจากเท้าจนถึงเข่าหรือข้อขาว่า “ลำเพ็ง” ถัดจากลำเพ็งมาทางด้านหลังเป็นเกล็ดขนาดใหญ่จากเท้าเรียงขึ้นไปถึงเข่าเรียกว่า “หน้าดาน” (หน้ากระดาน) จากหน้าดานเป็นเกล็ดกลมเล็ก ๆ มีสีเดียวกับเกล็ดอื่นเรียงขึ้นไปถึงเข่าเรียกว่า “เบี้ยร้อย” จากเบี้ยร้อยถัดมาเป็นเกล็ดกลมเล็กเช่นกันแต่เม็ดโตกว่าลำเพ็งหรือเบี้ยร้อย เรียงขึ้นไปจากเดือยโดยมีเม็ดใหญ่อยู่บนเดือยแล้วเรียงขึ้นไปเป็นเม็ดเล็กตามลำดับเรียกว่า “เบี้ยนำเดือย” จากเบี้ยนำเดือยบางตัวอาจจะมี เบี้ยร้อยขนาบอยู่อีกแถวหนึ่ง

๑๐. หน้าขา คือส่วนใดส่วนหนึ่งของขาด้านหน้า

ไก่ชน มีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากไก่ทั่วไป โดยเฉพาะทางด้านร่างกายและการเคลื่อนไหว ไก่ชนที่มีฝีมือดีจะต้องมีร่างกายแข็งแรง สมส่วน และมีทักษะในการต่อสู้ โดยทั่วไป ไก่ชนสามารถแบ่งออกเป็นหลายสายพันธุ์ เช่น ไก่เหลืองหางขาว ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่นิยมในภาคเหนือและภาคกลาง รวมถึง ไก่เดือยใต้ ซึ่งเป็นที่รู้จักในภาคใต้ของประเทศไทย ไก่แต่ละสายพันธุ์มีลักษณะเด่นทางกายภาพที่แตกต่างกัน เช่น การใช้เดือย ความรวดเร็ว และพละกำลังไก่ชน ไทย